Ο ορισμός (definition) μιας συνάρτησης γίνεται με τον παρακάτω τρόπο :
τύπος_επιστροφής όνομα_συνάρτησης ( λίστα παραμέτρων )
{
Σώμα συνάρτησης ( εντολές ) ;
}
ΠΡΟΣΟΧΗ!!!!
Η πρώτη γραμμή ταιριάζει απόλυτα με την δήλωση της συνάρτησης με την διαφορά ότι δεν υπάρχει το ερωτηματικό στο τέλος !
Ο κώδικας ή, αλλιώς, το «σώμα της συνάρτησης» περιέχει δηλώσεις μεταβλητών και εντολές ανάμεσα σε άγκιστρα.
Ο κώδικας της συνάρτησης θα εκτελεστεί μόνο αν το πρόγραμμα καλέσει την συνάρτηση.
Η εκτέλεση της συνάρτησης τερματίζεται όταν βρεθεί μία εντολή τερματισμού ( return ;) ή αλλιώς τερματίζεται όταν εκτελεστεί και η τελευταία της εντολή.
Ο ορισμός της συνάρτησης μπορεί να γίνει πριν ή μετά την κύρια συνάρτηση μας (main) αλλά καλό είναι να γίνεται μετά την συνάρτηση main( ).
τύπος_επιστροφής όνομα_συνάρτησης ( λίστα παραμέτρων )
{
Σώμα συνάρτησης ( εντολές ) ;
}
ΠΡΟΣΟΧΗ!!!!
Η πρώτη γραμμή ταιριάζει απόλυτα με την δήλωση της συνάρτησης με την διαφορά ότι δεν υπάρχει το ερωτηματικό στο τέλος !
Ο κώδικας ή, αλλιώς, το «σώμα της συνάρτησης» περιέχει δηλώσεις μεταβλητών και εντολές ανάμεσα σε άγκιστρα.
Ο κώδικας της συνάρτησης θα εκτελεστεί μόνο αν το πρόγραμμα καλέσει την συνάρτηση.
Η εκτέλεση της συνάρτησης τερματίζεται όταν βρεθεί μία εντολή τερματισμού ( return ;) ή αλλιώς τερματίζεται όταν εκτελεστεί και η τελευταία της εντολή.
Ο ορισμός της συνάρτησης μπορεί να γίνει πριν ή μετά την κύρια συνάρτηση μας (main) αλλά καλό είναι να γίνεται μετά την συνάρτηση main( ).
Προσοχή!
Ο ορισμός είναι καλό να γίνεται μετά την κύρια συνάρτηση ! (Προσοχή : άλλο η δήλωση της συνάρτησης και άλλο ο ορισμός της συνάρτησης)
Ο ορισμός είναι καλό να γίνεται μετά την κύρια συνάρτηση ! (Προσοχή : άλλο η δήλωση της συνάρτησης και άλλο ο ορισμός της συνάρτησης)